Powieść historyczna Teodora Parnickiego wydana w 1944 roku w Jerozolimie (wydanie w Polsce: Wrocław 1949). Utwór objęty był w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegał natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.

Srebrne orły to druga powieść w dorobku Parnickiego, a zarazem jedna z najpopularniejszych. Gdy
Parnicki pisał Srebrne orły, Polski nie było na mapie. Właśnie wtedy postanowił przyjrzeć się początkom naszej państwowości, snując jednocześnie refleksje nad miejscem, w jakim znalazła się wówczas Polska: blisko imperium Ottonów, z własną wyrazistą tożsamością. Kształtujące się królestwo Chrobrego jest dla cesarza pożądanym partnerem politycznym. Wyrazem zabiegów Ottona są właśnie srebrne orły, symbol godności patrycjuszy rzymskich.

Przed czytelnikiem roztacza się oszałamiająca wizja historyczna. Jej puentą z pewnością może być dewiza pisarska Teodora Parnickiego: „Mogło było być tak właśnie”.

Powieść została uznana przez krytykę za najwybitniejsze osiągnięcie wśród utworów podejmujących temat początków polskiego państwa. Po odwilży 1956 zakaz cenzury cofnięto i do 1975 powieść miała 9 wydań.